Ah kızlar derdimi kimselere anlatamıyorum bari buraya yazayım. Eşimin babanesi hasta diye geçen onun memleketine gittik, ailesindeki herkes amcadan halaya anasından babasına oradaydı. Neyse bir sürü kız varken evde benim kaynana sürekli rümeysa şunu yap bunu yap şu yapılacak diye diye bütün ev işini bana tutturdu çocuğuma da başkalarına batırdı neyse dedim hiç sesimi çıkarmadım kalabalık ev hasta var diye. Çocuğumu yıkadım saç kurutma makinesiyle saçlarını kurutcaktım kıvırcık olduğu için havluyla hemen kurumuyor oğlumda durmuyor diye yapma havluyla kurut dedi anlattım dinlemedi birşey dedi anlamadım dedim annanıınn dedi tövbe dedi, üzerine zıplayıp saçını başını yolmamak için kendimi çok zor tuttum attım kendimi dışarı. Annem öleli 7 ay oldu benim daha, ağlarken eşim görünce ne olduğunu sormuş saçını kurutma dedim diye ağlıyor demiş eşime bi de. Öğrenince eşim ne dediğini yanına geri gitmiş söylediysem ne olmuş demiş bir de yüzsüz yüzsüz. Şimdi ben ona Çocuğumun yüzünü bile göstermek istemiyorum çünkü önceden de bir sürü şey yaptı hepsine sustum büyüğüm dedim o da anne dedim ama artık yetti günlerdir rüyamda annemle uğraşıyorum uyku bile uyuyamıyorum rahatça vicdansız yüzünden