Ben hamile kalmadan önce tecavuze ugrayanlar disinda bebeklerini insanlarin nasil aldirdiklarina cok sasirirdim. O cani sen vermemistin ki nasil aliyorsun diye kizardim. Ama su an bu bebegi dunyaya getirmek ne kadar dogru bilemiyorum. Esim hic bebek istemiyordu bu bebkde plansiz oldu. Bebek haberinden beri aramiz bi sekilde hep kotu. Ne heyecanima ne uzuntume ortak oluyor. Dusuk tehlikem oldugu zamanlarda dussun diye o kadar cok bekledi ki ve ben bi tarafta kanamam var bir tarftan ondan bunlari acik acik soylerken duyuyorum. Bebekle ilgili bir sey soyledigim de bana anlatma umrumda degil diyor. Yarin kontrolum var ve biz ilcedeyiz dogu da bi yerde tayin nedeniyle. Benim merkeze tek gitmem imkansiz o yuzden. Yarin randevumuz var diye mesaj attim kendin git diyor bana dalga gecermis gibi. Eminim dogduktan sonrada ona iyi davranmiycak. Kac saattir durmadan agliyorum kendimi tutamiyorum. O kadar cok sinirliyim ki kimseye bir sey de soyleyemiyorum. Iyiymis gibi davranmaktan yoruldum. Ben simdi ne yapmaliyim bu bebek bu bbayi haketmiyor. Aklimdan onu aldirmak geciyor. O kadar kotuyum ki