Lisans mezunuyum.iki çocuğum var. Bazi sıkıntılar yaşıyoruz çoğu maddi kaynakli. Evde çocuklara bakmak guzel de...ne bileyim kendimi körelmiş hissediyorum. Yıllardır yeni kelime bile eklememişim beynime. Başta kendim icin sonra da çocuklarım icin yeniden bi şey mi okusam diyorum. Oyle gidip geldiğim bi yer yok. Şimdi çocuklar var çocuklar büyüdüğünde bütün gün tv izleyen rutin bi tıp olmak istemiyorum. Yanlis anlasilmak istemem. Oyle olmak istememe nedenim kendimle alakalı. Hem Cocuklarim beni ders çalışan kendini geliştiren anne diye düşünse bu beni mutlu eder. Öte yandan okumakla yalnızca yillarimi boşa geçirmiş de olabilirim. Bununla beraber bu isteğinde ne kadar samimiyim ben bile bilmiyorum. Karar verene kadar bu ruh hali birakmaz beni.kendim evde kitap vs okuyayım desem, itici bi şey olmadan yaptığım pek nadirdir.okumayi planladığım sey hukuk yüksek ihtimal. Adalet myo okuyup ordan dgs ile hukuk yapmak.Normal sınavda cok konu var ona da baktım.boyle de en az 6 7 yıl demek. Bu arada ya dgs kalkarsa diye de korkuyorum.bi yerden de başlamak lazım hem. Uzun oldu. Düşüncelerinizi merak ediyorum hem de birileriyle paylaşmam lazımdı :/