Bi kaç sat önce bir post açtım duymadığım hakaret kalmadı insanları yadırgamayın yarın öbürgün imtihanınız olur. Ben çok güzel düzgün bir piskolojiye sahip değilim malesef küçüklükten beri hep baskı altında kim ne dese tamm diyerek büyüdüm evlendikten sonra dahada kötü oldum. Ne yaşadığımı bilmiyosunuz . Ben şanlı urfada yaşıyorum burada polise gitmek veya televizyona çıkmak gibi bir imkanım yok boşanmak yok gelinle girdiğin evden kefenle çıkarsın anca mantığı var aylem ne yaşarşam yaşayım arkamda duracak insanlar değiller. Hep korkarlar el alalem ne der diye kayınbabam 'dan çok korkardım hep döverdi eşime dövdürürdü. konuşma hakkı tanımıyordu bana herkes benim hakimda istedigi kararı alırlar dı. Eyer ses etsen seni boşarız kız bizim yüzünü geç adını bile duymasın sen boşanirsan seni yaşlı birine verirler sen evlenene kadarda nenem gil anneni döver senin kızın kadın olup oturmadı diye kızımı aldılar verdim sesimi çıkarmadım. İster korkak diyin ister anne olamamişsin diyin benim gücüm onların karşısında durmaya yetmezdi