Merhabalar oncelikle , benim annem de beni ve kardeşimi ayni sizin gibi az yaş farki ile doğurmuş.Buyuk olan çocuk benim , yani kızınızın yerine koyarak kendimi yazıyorum .Yalnızca doğuma giderken bırakmış annem beni ,teyzemin kizi bakmış iki gün , ve annem döndüğünde beni kuzenime anne derken bulmus.Cok zoruna gitmiş ve asla bırakmam bir daha demiş , hareketli bir çocuk olmama rağmen , çok zorlanmış ama kardeşimle birarda ikiz gibi bir şekilde büyütmüş bizi.Sadede gelecek olursam , böylesi çok daha iyi olmuş , çünkü ben kardeşimi hiç kiskanmadim ve asla da kiskanmam , ikizim gibidir , birarada olduğumuz için de hiç yalnızlık çekmedim , arkadaşımdı aynı zamanda. Çocuklarınız sizin kurallarinizla , sizin yanınızda , biribiryle buyumeli.Kiziniz kardeşim geldi , beni artık istemiyorlar diye düşünüp travma yaşayabilir ve bu ömür boyu guvensizlige neden olabilir .Çocuklar hassastır , böyle şeyleri kolay atlatamazlar.Ayrica kayinvalideniz ben senin annen olacağım diyerek şimdiden çocuğun kafasında bir karmaşa yaratmaya başlamış.Saygisizlik edin , kavga edin demiyorum ama , sozkonusu olan şey cocuklarinizsa karşınızdaki kim olursa olsun net tavrinizi koyun.cocugunuzun yanınızda büyüyeceğini şimdiden açıkça belirtin ki sonradan başınıza ususmesinler.Ayrica ikinci çocuğa sahip olmanız , ilkinden vazgecmenizi gerektirmez.Nacizane önerilerim bunlar , inşallah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alirsiniz.