İlk olarak 14 yaşımdaydım. Annem babam olmadığı için babannem ve dedemle büyüdüm ben. Bir gün ev telefonu çaldı ve küçük halam büyük halamın oğlunun kız kaçırdığını söyledi. Bizim hiç bir şeyden haberimiz yoktu. Halam babaanneme hayırlı olsun demesi için bir şeyler söyledi. Babannem de kız kaçıran kuzenimin numarasını istedi küçük halamdan. Babannemin okuma yazmasi olmadığı için benim telefonuma kaydettik kuzenimin numarasını ve benim telefonumdan aradık. Ev telefonu çok yazıyor diye benim dakikam vardı aramıştık. Babaannemle konuştu kuzenim hayırlı olsun falan dedi oda numaranin kime ait olduğunu sorunca benim olduğunu söyledi babannem. Gel zaman git zaman 1 ay geçti ve kuzenimin evlendiği kadın kuzenimi aldattı. Derken bunlar boşandı hepi topu 1 sürmüştü evlilik. Yazın ailecek bize geldiler kalmaya bu orda beni görmüştü ( bunlar 13 sene bize gelmemişti babası sorunlu bir adam olduğu için halamda eniştemden boşanir boşanmaz o sene geldi annesini ve babasını görmeye yani babannem ve dedemi" kuzenim beni görünce aşık olmuş halama söylemiş halamda olmaz demiş. Vermezler falan filan diye. Bunlar bizde 3 4 gün kaldı tekrar evlerine gittiler. Ve benim numaramı kaydetmiş daha önce babaannemle konuştukları için. Bu bana mesaj attı baya 3 4 ay konuştuk ilk başta normal şekilde derdini anlatıyordu derken bana açıldı ve bende ondan hoşlandım. 6 ay içinde nişanlandik maddi durumu olmadığı için düğünü 4 5 sene sonrasına ertelediler. Benim yaşımın dolması ve para biriktirip düğünü yapmak için. Allah var çok seviyordum ve bir yandan da az çok yaşadıklarını bildiğim için acıyordum bir gün kaçma kararı aldım ve kaçırdı beni. Kaçırma derken ailemin hepsi biliyordu gideceğimi evden her şeyimi alıp çıktım gündüz vakti buna kaçmak denirse eğer. Beni o kadar çok seviyordu ki göğsünde ismim yazıyordu 4 aylık süreçte nisanlanmadan önce dövme yaptırmıştı. Yaşım küçük olduğu için nikahım olmadı çocuğum da olmadı kistim vardı. 4 ay her şey çok güzeldi. Ta ki sabahlara kadar eve gelmemeye başladı. Bir günden bir şey olmaz dedim bir baktım 1 hafta gelmedi derken 1 ay. Sonra bunun telefonunu çaldım ve işe götürdüm kendimle ve o gün yıkıldım meğer sevgilisi varmış kız beni öğrendiğin de şok oldu bende kızı. Ama kız bana inat konuşmaya devam etti ilişkiye girip bana anlatıyordu kız. Sinir krizleri geçirip eski kocama saldırıp dövüyordum cinnet geçiriyordum çünkü ben ona acıyıp ona çalışıp paramın son kuruşuna kadar ona veriyordum. Çok seviyordum 18. Yaşıma girdim doğum günümü kutladı büyük bir parti gibi yaptılar evde. Ben o gün hayatımın en güzel gününü yaşadım düzeldigini ve beni aldatmayi bıraktığını düşündüm. 1 hafta sonra bana babannen gile git 1 ay kal hava al ben seni gelip alırım dedi. Bende inandım tam doğum günümden 1 hafta sonrası. Valizimi hazırladım o beni otogara bıraktı anlımdan öptü gözleri dolu dolu benimle birlikte otobüse bindi. Sanki veda ediyor gibi. "neden veda ediyor gibi davranıyorsun 1 ay sonra burdayım" dedim. Öptü saçımı çok severdi saçımı kokladı 10 dakika boyunca. Otobüs hareket etmeden önce cebimde olan 200 TL nin 100 sini ona verdim lazım olur diye. Gözümün içine baktı yapma dedi. O gitti bende ailemin yanına geldim. 1 ay sonra eşyalarım geldi. Neden diye 8 ay boyunca aradım neden terk etti diye en azından bilmeye hakkım vardı ama ne açtı nede bir şey söyledi. Ondan sonra tek bir şey duydum bir kızla evlenmiş resmi nikahlı. Ben 1.5 sene sinir krizi geçirdim kendimden nefret ettim hayata küstüm hastalığa düşmüş gibi yemek yemeyi bıraktım. Ama ne ses vardı ne de seda. Araya 4 sene girdi bende şuan ki eşimle evlendim. Bu süre zarfında unuttum hiç aklıma bile gelmedi ayrilik acısını 1.5 sene çektim. Şu 3 gündür rüyamda onu görüyorum ve hep pişman olduğunu söylüyor. Allah biliyor içimde ona karşı ne bir nefret ne bir sevgi var. Hissizleştim ismini duyduğum zaman midem bulanıyor o derece bir hissizleşme. Fakat durup dururken birden rüyamda görmem garibime gitti sizinle paylaşmak istedim çünkü anlatmak istiyorum hiç arkadaşım yok etrafımda size dökmek istedim içimi. Ben hayallerimi, bekaretimi, çocukluğumu, bir yaz günü otogara bıraktım hiç kimseyi kendinizden daha fazla sevmeyin evlatlarınizdan başka. Çünkü bu hayatta herkesten her şey beklenir.