Arkadaşlar ben 25 yaşındayım 16 yaşımda babamı kaybettim kardeşim yok bir tek annem var . Birde eşim eşimle severek evlendim 8 aylık hamileyim Annemi çok seviyorum beni onun kadar sevecek hiç bir aile ferdi yok kimsem yok bu kimsesizlik fikri beni intihara sürüklüyor Rabbim anneme uzun ömür versin eğer ilerde annemi kayıp edersem kendimi öldürmeyi düşünüyorum bu hayatı yaşamaya değer bulmuyorum şimdi eşin var çocuğun olcak diyeceksiniz eşimle aramız kötü bir hafta önce beni aldattığını itiraf etti ne kadar özür dilese pişman olsa bile 9 yıllık o saf masum ilişkimizin büyüsü kaçtı artık ona güvenemem onun beni sevdiğine inanamam anneme bir şey oldupunda eşimle zaten yollarımız ayrılcak gibi duruyor geriye hiç bir şey kalmıyor bu hayatta tek başıma çocuk büyütmek onunla mutlu olabilir miyim kimsesiz yapayanlız bilmiyorum intihar yöntemleri araştırıyorum bir yandanda çok korkuyorum ama kararımı verdim annem gittiği gün bende gideceğim... Çocuğuma durumu açıklayan bir video çekeceğim o beni anlayacaktır ne yazsam beni anlamayacaksınız din iman günah haram bende hepsini biliyorum ama artık kaldıramıyorum bu sevgisizlik ve yanlızlık korkusu beni mahfetti devam edemeyeceğim o gün geldiğinde.... Bu fikir eşimle aram bozuk oldupu için ortaya çıkmadı uzun zamandır aklımdaydı eğer bir gün eşimde çocukluğumda annemle birlikte biterse yaşamaya değer hiç bir şey yok olmayacak.