Kızımı okuldan almaya gittim. Belli bir yerimiz vardır. B2n orada beklerim o da oraya gelir. Zil caldı okul dagıldı millet gitti yok. Oglum yanımda okulum bahcesi dısarısı deli gibi aradım korkuyla. Cocuk nerede diye. Rahat bir 20 dk sonra cıktı cocuk. Nerdeydın diye kızdım. Ögretmen yazıyı yetiştiremeyenleri tuttu salmadı bitirmeden cıkmayacaksınız dedi diyor cocuk. Tutuyorsun bari bir mesaj at whatsaptan gruba boyle boyle merak etmeyin diye. Korkudan sütüm cekilşyordu o panikle. Wc filan gitmedigini biliyorum cunku kızım pis diyip girmiyor okul tuvaketlerine. Elim ayagım titredi. Sınıf arkadaslarından cıkıp gidenlerde gördüm cunku. Cıktılar cocuk yok dedim. Güvenlik cıkışta kapıyı acıyor ve canı ısyeyen cocuk cıkıp kendi gidiyor eve. Panikle ne yapacagımı şaşırdım. Vertigom var zaten sıkıntı anında basım donup bayılıyorum. Allah askına ya sütüm kesilse sıkıntıdan kim verecekti hesabını. Para istemeye kitap istemeye dk sında yazıyor gruba. Bu kadar mı zordu panik yaomayın diye yazmak. Haksız mıyım.