Merhaba hanımlar, günler nasıl bir cehennemdeyim anlatamam. Kaynanam kendi evini bırakıp benimle yaşamaya başladı evlendikten bir hafta sonra. O kadar zor bir hamilelik geçirdim ki herkes bana dua eder olmuştu. Doğuma iki hafta kala tatile gitti, doğum yaptım bebeğim entube edildi, 10 gün yoğun bakımda kaldım gelme tenezzulunde bulunmadı, eşimin hiç bir kardeşi aramadı sormadı bile. Ben gece gündüz sadece ağladım bebeğimi kucağıma alana kadar.
Bebeğimi eve getirdik aradan 5 gün geçti annesi geldi ama eve gelmek yerine köy köy gezmeyi tercih etti, eşimin annesiyle abileri beraber geldiler ve bebeği görmeye bile gelmediler.
Kardeşim 25 yaşında kalp krizi geçiriyor, anjiyo oluyor yoğun bakıma alınıyor ailem sütüm kesilmesin diye bana demiyor, kaynana 3 günden sonra çıkıp geldi bir geçmiş olsun demedi, hayırlı olsun demedi, biz de o günün akşamı kardeşime geçmiş olsuna gittim eşimle, kardeşimin durumu iyi olunca bana söylediler.
Sonraki gün kaynanam benimle kavga etti, vay efendim ben gelmişim benimle oturmak yerine kardeşini sormaya gitmişsin, bundan ala kabahat olamaz, yüzüme tükürüp çok iyi olsaydın eski kocan seni boşamazdi dedi, benim ikinci evliligim.
Bunun üstüne ben susuyorum hala sen mi konuşuyorsun dedim, tekrar tükürüp babanı ve oğlumu cagiracagim o da seni bosayacak dedi.
Hemen eşimi aradım gel dedim gelmedi geç saatte geldi, diğer şehirdeki kardeşleri de gelmiş ve toplanıp benim hakkımda karar vermişler. Anneleri ne yaparsa yapsın asla karşısında konuşmamam gerekiyormuş.
Eşimden istediğim tek şey annesine karıma böyle bir şey nasıl söylersin demesi ama ölürüz de hiç birimiz asla anneme tek kelime soramayiz söyleyemeyiz diyor.
Günlerdir kavga gürültü ve 20 günlük bebeğimiz var, hiç bir şey olmamış gibi annesiyle konuşuyor bir de. Ağlamaktan helak oldum çıldıracağım delirecegim