Hayırlı kandiller arkadaşlar. Mucize doktoru ilk başta izlemedim sonra konusunun otizmli olduğunu anlayınca baştan sona kadar hepsini izledim kaçırmadan da izliyorum. Bugün ilk defa geçmişi değil geleceği düşündüm ve anladım ki bize geleceği düşündüren tek şey evlatlarımız. Düşünsenize kızlar ali gibi mizgin de mucize gibi bi doktor oluyor yada başka bir şey. Ama sonra onu dışlayan insanları da gördükçe canım yanıyor çok üzülüyorum şu aksaraydaki olayada ayrı Bi canım sıkıldı. Siz anneler evlatlarınızı yetiştirirken lütfen öğretin onlar da insan onların da yaşamaya hakkı var dışlamasınlar sevsinler. Benim kızım zihin olarak da beden olarak da geride ve öyle olcak ilerde başıma neler gelicek bilmiyorum şu an bile bunları düşününce ağlıyorum dayanamıyorum ya bende kızımı deli gibi istemeyen insanlardan nasıl koruyacağım. anne olmak tek başına yeterince büyük bir sorumlulukken bir de engelli bir cocuğu oldugu için omzundaki yük çok daha fazla olan anne. fiziksel yük bir dereceye kadar kabul edilebilir ve taşınabilir bir şey olsa da asıl sorun annenin hergun maruz kaldığı, kimselerle paylaşamadığı duygusal yüktür. önce reddediş vardır, sorun yok sayılır ama içten içe kendini kemirir anne, eşi de dahil olmak üzere herkese yabancılaşır. arkasından utanç gelir, derdini anlatamamanın, çözümsüzlüğün, yalnızlığın, çaresizliğin utancı. özellikle türkiye gibi sadece okumamışların değil okumuşların da zır cahil oldukları bir ülkede bir annenin yaşayabileceği en ağır durumlardan biridir bu malesef. Kızlar doluyum biraz anlatamadıklarım da var uzun oldu kusuruma bakmayın ama başka kimle böyle konuşabilirim ki :/