O kadar yoruldum ki nerden başlayacağımı bilmiyorum. Eşimin annesi beni istemedi zaten hiç sevmezdi ve eşim ben yokken annesigilin evinde iki gün kaldı eşim bana o zamandan beri ters davranıyor ve sürekli ağzına yapışmış gibi sen kadınsın çocukla ilgilen falan ve ben yorgunum diyor önceden markete giden adam ben erkeğim ben çalışıyorum sen akşama kadar yatıyorsun diyor ta ki çocukla dahi ilgilenmeyince . Ben sinirlendim sen çocukla ilgilenmiyorsun onu sevmiyorsun demi dedim evet içimden gelmiyor ilgi sevgi ne sana ne çocuğa dedi ben de tamam bosanalllimmi dedim tamam dedi izin gününde gideleim acalaim davayı dedi çocuk sende kalsın dedi ben böyle olsun istemiyorum diceksiniz ki sana rahatmi battı ama piskolojik bı baskı benim yüzüme bakmayan adam saçımı boyattigimi dahi farketmeden saçımı kestiğini dahi anlamayan adam. Ben genç yaşımı çürütmek istemiyorum. Daha 25 yaşındayım . Benim yüzüme bile bakmıyor aşka yemeğini yeyip eline sağlık deyip geçiyor uzanıyor elinde telefon . Pazar günü ailesiyle konuşuyordu oğlum seni çok özledim gel artık köye dedi bende anne oğlunun izni yok kızımla biz gelicez bayramda dedim aman bı siz durun senin kızım yeri göğe kaldırıyor dedi olay burda başladı eşim denen odun orda sessiz kaldı neden annene kızımızı savunmadin annemden korkuyorsun demi dedim evet çekiniyorum dedi. Yani size basit gelebilir ama ben gerçekten çok ama çok bunaldim yarım saat sonra eve gelecek ama hiç içimden gelmesi istemiyorum çünkü o kadar monoton ki hayat gelecek koltuğa yatacak yemeği yiyeyeck sonra yastığını alıp salona yatmaya gececk hiç konuşmak yok gülüşmeler yok ben niye onun yemeğini hazır edip parasını yiyin ki . İşte ne yapicam bana yardım edin