Hanimlar oyle dolmuşum ki anlatacak konusacak kimsem yok ki olsada anlatan biri degilim anlatm da zaten. Bakin ben 17 yasinda kaçarak evlendim. 4 yil kaynanamla oturdum. Bana etmedikleri zulüm kalmadi millet varken bal dudak oluyordu millet yokken hakaret kufur asagilamak ne deseniz yapiyordu. Yabi anlatincada o melek kadin boyle bisey yapmaz deyip inanmiyordu kimse bana esim aldatti beni hamileyken annesi icin dovdu dogum yaptim bebeğimi elimden alıp kapiya attilar beni yani cok cektim. Evlendigimde 65 kiloydum 40 kiloya geldim oyle ac kaliyordum. Zengin evdi ha tabi bana yoktu. Neyse baba evini belki on kez gittim sonuncuda 5 ay gelmedim 4. Yilin sonunda evimi ayirdim. Kocam oyle sorumsuz oyle anlayissiz ki nefret ediyorum ondan ama kizim icin babasiz kalmasin diye kaldim yaninda. Neyse spiral taktirdim hamile kalmak icin birde ne olsun spiral icerde kirilmis hamile kalmisim ve bebekler ikiz. Neyse oda Allah'tan dogum yaptim. Perisanim ev is guc yemek kizim bebekler uykusuzluk kimsem yok yalnizim. Ustelik eşim neyapiyorsunki deyip bana yardim dahi etmez neyse cok uzatmiycam suan hem yaziyorum hem agliyorum. Kizim cok hasta yerde aglaya aglaya uyudu bebekler izin vemedi kizima yemek yedirmedim ac ac uyudu esimi aradim acmadi msj atti ne var çalışıyor uz anlamiyonmu diyo. Dahada cvp yazmadim o kadar caresizim ki ikizler durmuyo kalkip yemek yapip yiyeyim beyefendi bilyo yemek yok simdi karnini doyurup gelecek biz hep aciz. Acikiyor acikiyor sonra doyuyorum midem almiyo yemek süt um yok evin erzagi bitmis keyfi ne Zaman isterse zâman alacak. Ha birde soylemesi ayiptir beyefendi nin yatagina girmiyorum diye barut olmus. Ama bendede vakit yok nerden vakit ayircam ona. Yani acikcasi biktim bunaldim nefret ediyorum hayattan ve kocam denilen o adamdan.